8 Ekim 2013 Salı

#AklımdakiAtlıKarınca

     An itibariyle; kendi kendime konuşmayı bırakıp, bloga içimi dökmeye niyetlenmiş durumdayım sevgili izleyiciler.

     Kitaplığımda okumaya vakit bulamadığım bir sürü kitap var, indirimden  veya adını beğenerek alıp bir köşede beklettiklerim. (biliyorum siz de yapıyorsunuz) Onların içinden ne okusam diye bakarken, yazın bir arkadaşımla yaptığım sohbet aklıma geldi. Çok uzatmadan konuşmaya geçiyorum;

     Ben bir elimde nescafem, diğer elimde kindle ım kitap okuyorum, yanımda da arkadaşlar var havadan sudan konuşuyorlar. Onlardan biri kalktı, gelip yanıma oturdu ve;

     -Yasemin ne okuyorsun?

     - Ahmet Hamdi Tanpınar. Saatleri Ayarlama Enstitüsü.

     - Hmmmm... Ne anlatıyor?

     - Kitap okumayı seviyorsan vereyim bir kaç gün sende kalsın oku kendin öğren?

     - Ben bir kitap almıştım en son Cehennem diye.

     - Dan Brown ? Serinin diğer kitaplarını da okudun o zaman?

     - Hııı onun kitabı. Aldım 25 sayfa falan okudum çok da kalınmış. Bilmem diğer kitaplarını. Arkadaşlar söyledi, bu kitap dikkat çekiyormuş, al yanında taşı kızların dikkatini çeker dedi. Ben de aldım azıcık okudum, hatta arabada duruyor şu an.

     - İyi de serideki diğer kitapları okumamışsın. Kız bir şey sorsa bilemeyeceksin. Olumm sen manyak mısın?

     - Tamam sus bee! Al arabanın anahtarını kitap senin olsun diyecektim ya gitmeye üşendim şimdi, madem okuyorsun bir işe yarasın bari.

     (ben koşa koşa gidip kitabı aldım ve yüzümde gülücükler tabii)

     - Bir kitapla mutlu olacaksan, bulalım sana bir kitapçı; evlendirelim.

     Ben de kindle ımı gösterek;

     - Ben bununla evliyim zaten.

 dedim ve gülüştük.


     Şimdi anlıyorum da, kitaplar bazıları için insan, arkadaş, sevgili, dost gibi; birer mutluluk, huzur kaynağı iken, bazıları için bir süs, aksesuar, kız tavlama aracı...

     Kitapların kıymetini en çok kimsesi olmayanlar anlar sanıyorum. Ki ben onca kalabalığın içinde bile bir köşeye çekilip kitap okumaktan hoşlanırım.


İnsanlar bir bir bırakıp gidiyor
yalnız kendinle kalıyorsun
belki biraz kahve ve sigara
                   yanında bir de kitap
acını dindiriyor
a c ı n ı   ç o ğ a l t ı y o r

güldürüyor
a ğ l a t ı
-yor

yetiyor
y e t m i y o r
...
kahvem soğuyor
 - gitmem gerek.

1 yorum:

  1. Be kitaptaki insanları gerçektekilerden daha çok sevdim. Cemil meriç

    YanıtlaSil