6 Temmuz 2019 Cumartesi

Bir Damla Yaş Ve Bir Gülümseyiş * Halil Cibran



     - Bırak topraktan aldıklarını, çünkü benim sonsuz olan.


     - Güneşin altında yapılan bütün işleri gördüm ve anladım ki, hepsi, ruhun kendini beğenmişliği e sıkıntılarıdır.


     - Sana tohumlar verdim, onlardan çiçekler açtırdın ve genç filizler verdim, ağaçlar yetiştirdin. Çünkü sen güle ve leylağa hayat veren ve servileri ve sedirleri büyüten bakir topraklara sahipsin...


     - O dakika, çağlara doğan İsa gibi geldi hayatıma, çünkü ruhla ve saflıkla ve aşkla doluydu. O, derinliklerimdeki karanlığı ışığa ve kederimi ve umutsuzluğumu şansa çevirdi.


     - Benim hayatım, bir keder öyküsüydü; şimdi neşeyle doldu ve mutluluğa dönecek, çünkü Çocuk'un kolları sardı kalbimi ve ruhumu kucakladı.


 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder