Satranç * Stefan Zweig

     Merhaba,

     Satranç, Stefan Zweig'ın okuduğum ikinci kitabı, daha önce Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu isimli kitabını okumuştum. Zweig bu kitapta rastlantı sonucu eline geçirdiği bir kitapla satrancın inceliklerini öğrenerek bu oyunu bir tutkuya dönüştüren ve giderek bu tutkusu yüzünden beyin hummasına yakalanan Dr. B.nin öyküsünü anlatır. Stefan Zweig bu kitabı tamamladıktan birkaç ay sonra karısıyla birlikte intihar etmiştir. Yaşama veda etmeyi seçen Zweig'ın eseri, gerilimli kurgusu ve kahramanın ruhsal gelgitlerinin işlendiği dokusuyla, kısa ama her bakımdan etkileyici olağanüstü uzun bir öyküdür. Gelelim altını çizdiğim cümlelere;


     - Sabit fikirli, kafasını tek bir düşünceye takmış her türlü insan, yaşamım boyunca beni çekmiştir, çünkü bir insan kendini ne kadar sınırlarsa, öte yandan sonsuza o kadar yakın olur; işte böyle görünüşte dünyadan kopuk yaşayanlar, özel yapıları içinde karınca gibi, dünyanın tuhaf ve eşi benzeri olmayan bir maketini kurarlar.


     - İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız. Yalnız.


     - Burada beni düşüncelerimden, kuruntularımdan, kafamda yaptığım hastalıklı tekrarlardan uzaklaştırabilecek hiçbir şey yoktu.


     - Ama bu kitapla cehennemime geri dönmek ne olağanüstü bir andı, en sonunda yalnızdım, ama hiç de yalnız sayılmazdım.


     - Goethe kitapları (kendime not)


     - Homeros kitapları (kendime not)


     - Değişiklik başarıyla uygulanmıştı.