Merhaba,
Bahara kadar bekle Bandini John Fante'nin Toza Sor isimli kitabından sonra okuduğum ikinci kitabı oldu. Bu kitaptan da Toza Sor kadar keyif aldım, John Fante'yi okumaya devam edeceğim. Altını çizdiğim cümlelere gelince;
- O da üşütmüştü -ruhunu üşütmüştü. Oğlu Frederico burnunu çekmeye görsün, Maria hemen göğsünü viksle ovar, bütün gece uyumaz, sürekli Federico'nun hastalığından söz ederdi; ama Svevo Bandini tek başına acı çekerdi -bedenen değil; daha da kötü, ruhhen. İnsanın ruhunda çektiği acıdan daha büyük acı var mıydı dünyada? Maria ona yardımcı oluyor muydu? Bir kez olsun içinde bulundukları zor durumdan nasıl etkilendiğini sormuş muydu? Bir kez olsun, Svevo, canım benim, ruhun nasıl bu günlerde, diye sormuş muydu? Mutlu musun, Svevo?
- Bir kurabiyeye saldıran karıncalar misali çiller sarmıştı bütün yüzünü.
- Tarih yazacağım, balım. Sen beni öp, ben tarih yazayım!
- Şöyle derdi Svevo; Tanrı her yerde ise Pazar günlerini kiliseye gitmek niye? Majestik Bilardo Salonu'nun nesi var? Tanrı orada da değil mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder