21 Ocak 2014 Salı

Yalnızlar Mektebi - 1. sayı

Issızlaştım
bir
o
kadar
yalnız,
bir
o
kadar
iplerini
yeni
fark
etmiş
bir
kuklanın
şaşkınlığı
ile
bir
fincan
kahvenin
karasında
boğulmak
üzereyim.



     - 'Bu dünyada artık beni hayrete düşürecek hiçbir şey kalmadı' dediğimde, bir istihza gibi seni gönderdi bana. Hala "Aşka ne diye hayret ediyorsun?" demektesin bana... Aşka değil, senin aşk ettiğine hayret etmekteyim... Avni Çakar

Sevmezse çabuk ölürmüş insan
Hem ölmeye merağımız yaşayamamaktan
Yani ölmek istemez kimse
Yaşayamadığı için merak eder sadece
Öpsene beni
Bak birazdan ölebiliriz hiç belli olmaz
Emin Ünlü

     - Üstelik daha otuzlu yaşlarımda bile değildim. İnsan bunca yenilgiyi genç yaşta yaşayınca, kazandığı en ufak galibiyet bile onun için bir kupa değerinde oluyor. Bir kupa, bir madalya istiyor. Yahut en azından bir teşvik istiyor, aferin istiyor. Ama istediğini alamıyor insan.

     - Kıpırdamak istemiyorum. Hatta yok olmak istiyorum. Hayır, hayır yaşamak istiyorum, ama bu işi var olmadan yapabilsem. Hayalet gibi yaşayabilsem insanların arasında, kimselere görünmeden. "Çay koyayım mı oğlum?" - Koyma anne - Düşüncelerim bölünüyor, bedenim dağılıyor, olduğum yerde yavaş yavaş çürüyorum. "Biraz uzansan oğlum." - İyiyim böyle anne. - İyi değilim ben anne, hiç, iyi değilim ben. Anlatmadan anlayabilsen keşke. Kafam çok karışık anne, nasıl susturacağım bu sesleri? Anne hayaletleri kimse aldatamaz değil mi? Hem delirmezler de onlar... Soyut bir şey olmak istiyorum anne ben. Şeffaf bir varlık. Bana bakınca duvarı görebilsin herkes mesela. Varken yokmuşum gibi... Ali Lidar
 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder